* * * Kominy wyburzone po 2005 roku * * *

Dawna Fabryka Przyborów Tkackich Henryka Bertschingera (budowa 1894).

Budynek fabryczny poddano gruntownemu remontowi i zrewitalizowano, przeznaczając na pomieszczenia biurowe. Komin rozebrano podczas tych prac i nie go nie odbudowano.

Piękny, wspaniały, dobrze zachowany, kompletny komin.

Rozbiórka podyktowana najprawdopodobniej pogarszającym się stanem budowli i brakiem prespektyw na uczynienie zeń zabytku.

Budynek był zlokalizowany na południowo-zachodnim narożniku skrzyżowania Skłodowskiej i Żeromskiego. Od 1913 roku stanowił własność Tadeusza Szaniawskiego (branża cukiernicza), od 1928 r. - Adolfa Berendtas (branża piekarnicza).

Po wyburzeniu parcela długo pozostawała pusta, aż w końcu ją ogrodzono i urządzono nań parking.

Po wojnie miescił się tu oddział Zakładów Przemysłu Dziewiarskiego im. T. Duracza.

Od momentu wyburzenia hal fabrycznych i komina większość działki pozostaje pusta.

Smukły, ale niezbyt wysoki komin, wchodzący w skład skromnych zabudowań przemysłowych.

Wszystkie budynki, z wyjątkiem frontowego, zostały wyburzone, a na pustej (prawie) parceli zbudowano pawilon sprzedaży jednej z polskich fabryki mebli.

więcej

Zakłady Józefa Johna rozciągały się od Piotrkowskiej 217. Po wojnie mieściły się tu zakłady im. Józefa Strzelczyka zajmujące się produkcją obrabiarek.

Po niemalże całkowitym wyczyszczeniu parceli wybudowano tu sześciopiętrowy kompleks biurowy "University Business Park".

Komin był częścią fabryki koronek i wstążek założonej przez Rudolfa Kellera w 1880 r., która w 1906 r. przejęta została przez Emila Eiserta i Ludwika Schweikerta. W ostatnich latach znajdowła się tu Lenora.

Zespół fabryczny wyremontowano i zrewitalizowano (utworzono tm centrum biurowe), ale komina nie odbudowano.

Więcej

Niewielki, ale dobrze widoczny (znajdował się niemal na rogu ulic 6. Sierpnia i Żeromskiego) komin o specyficznym wyposażeniu - drabina wyglądająca na nonszalancko pozostawioną swojemu losowi, była oczywiście do budowli przytwierdzona na stałe.

Budynki, w skład których wchodził i komin, zostały rozebrane, a na ich miejscu powstał sześciopiętrowy blok mieszkalny M&K Concept.

Niewysoki, kompletny i dobrze zachowany komin "wyrastał" z hal szedowych.

Komin i hale rozebrano, aby wkrótce potem utworzyć na tej posesji parking.

Niewysoki komin o ciekawej budowie widoczny był z terenu Dworca Centralnego PKS.

W ostatnich chwilach swojego istnienia nawet dymił - palili pod nim bezdomni. Rozebrany w związku z budową Nowego Centrum Łodzi.

Po wojnie działały tu m.in. Fabryka Wyrobów Pończosznianych "Tessa", Wytwórnia Chustek i Materiałów Wełnianych Beniamina Chmielnickiego oraz Łódzkie Zakłady Środków Spożywczych. Widok od Gdańskiej 70.

Komin było trudno wypatrzeć z ulicy, trudno również było zauważyć jego zniknięcie.

Mieścił sie tu m.in. skład piwa, wytwórnia lemoniady i wód gazowanych "Lwowianka" oraz magazyny Państwowej Centrali Handlowej.

Budynek, należący do spółki Hammermed, zrewitalizowano (adaptacja na pomieszczenia biurowe), aczkolwiek komina nie odbudowano.

Jeden z kilku kominów, które zbudowano poza granicami Łodzi, a zburzono - już w ich obrębie.

...

Komin funkcjonował w towarzystwie wieży ciśnień.

Cały teren, na którym stała fabryka, został stopniowo oczyszczony, obecnie znajdują się tutaj obok siebie Lidl i Biedronka (swoista ciekawostka na skalę kraju).

Służył do połowy lat 80. jako wyrzutnia pyłów z lakierni funkcjonującej tam zajezdni autobusowej MPK (1968-1992). Wyposażony był w rozmaite filtry.

Komin, górujący nad tym odcinkiem ul. Okulickiego, został rozebrany w miarę rozrastania się serwisu ciężarówek znajdującego się na tym trenie.

Dawna farbiarnia i wykończalnia tkanin wełnianych Ludwika Wagnera (rok zał. 1900).

Komin rozebrano, ale układ budynków na działce i jej przeznaczenie nie zmieniło się zbytnio.

Samotny komin stał zagubiony pośród stokowskich pól. Był częścią kotłowni, ogrzewającej znajdujące się tu szklarnie.

Sprawą dosyć niezwykłą jest to, jak przeobraziła się ta parcela w 2009 roku. W miejscu szklarnii, sadu i komina oczywiście, wyrastać zaczęło osiedle, a środkiem parceli wytyczono nową ulicę - Kalatówki. Miejsce, gdzie dawniej stał komin, znajduje się dokładnie między domami o numerach 20 i 22.

Komin był elementem drobnych zabudowań fabrycznych, zlokalizowanych u zbiegu ulic Świętojańskiej i Pokładowej.

Zabudowa parceli (z wyjątkiem domu mieszkalnego) została zburzona. Komin zdradzał oznaki uszkodzenia - prawdopodobnie jego nadbudowa osłabiła konstrukcję (widać pochylenie nowszej części i popękanie starszej - obie usterki po lewej stronie).

Może nie był to jakiś bardzo stary komin, ale stał na terenie dawnej fabryki Zygmunta Richtera, co samo w sobie było nobilitacją. Teren, na którym w 1879 roku otworzył przędzalnię i wykończalnię, rozciągał się między dzisiejszymi ulicami Radwańską, Stefanowskiego i al. Politechniki. Spadkobiercy sprzedali ją w 1927 roku Naumowi Eitingonowi. Po wojnie znajdowały się tu Zakłady Przemysłu Bawełnianego, następnie będące oddziałem "Polino".

* * * Kominy na starych fotografiach * * *